οράματα

https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2025/08/blog-post_766.html

αυτοί οι άνθρωποι θα ζουν μια ζωή φέροντας μέσα τους όσα τους στιγματίζουν κάθε ώρα και στιγμή 

και είναι ρεαλιστικό

να πρέπει να παρακαλάς για τα στοιχειώδη;

στην τελική, ειλικρινά άνθρωποι

γιατί να καμαρώσει κάποιος για την ανθρωπιστική βοήθεια;

είναι χρέος ή στοιχειώδες;

μήπως θα είμασταν όντως άνθρωποι αν δεν φτάναμε σε αυτό το σημείο;

για αυτούς τους ανθρώπους όραμα και όνειρο είναι τα στοιχειώδη

γιατί;

το να έχεις πατρίδα και να μπορείς να ευημερείς εκεί φαντάζει ουτοπικό

πράγματι.

όταν η αφετηρία είναι η πλεονεξία, η απληστία και η ανάγκη για επιβολή

δεν μας αρέσει ό,τι καθρεφτίζει αυτό το πρόσωπο αλλά εμείς επιμένουμε σε ό,τι μασκαρεύει και φθείρει την εικόνα του προσώπου μας δόθηκε ως πολύτιμο και μη δεδομένο

όλα τα όμορφα και βαθιά που τρέφουν ανεξάντλητα την ψυχή δεν μπορούν να είναι σκοτεινά 

κρίμα, μιμούνται το φως παρέχοντας μια ψευδαίσθησή του