Η κακώς εννοούμενη υποταγή *με κοσμικούς όρους 

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος, Η γυναίκα στον χώρο της Καινής Διαθήκης (Κυριακή των Μυροφόρων)

https://aktines.blogspot.com/2023/04/blog-post_548.html#more

* * * * * * *

''Οι άνδρες αγαπάτε τας γυναίκας εαυτών''

https://www.orthodoxianewsagency.gr/orthodoxes-provoles/oi-andres-agapate-tas-gynaikas-eayton/

''Στη συζυγία η αγάπη επιβάλλεται και για ένα ακόμη λόγο, ας πούμε καλύτερα από κάποια ιδιαιτερότητα. Αυτός είναι η φύση της γυναίκας, που αποδεικνύεται ότι είναι γέννημα και προϊόν αγάπης (δημιουργήθηκε από την πλευρά του Αδάμ που ήταν κοντά στο μέρος της καρδιάς) και επομένως δεν ισορροπεί, όταν τη στερείται. Η ίδια πηγάζει αγάπη μέσω της μητρότητας της και δίκαια απαιτεί να αγαπάται, αφού και η ίδια κατά φύση και θέση αγαπά''

''οι ανδρες αγαπατε τας γυναικας εαυτων καθως και ο χριστος ηγαπησεν την εκκλησιαν και εαυτον παρεδωκεν υπερ αυτης

26 ινα αυτην αγιαση καθαρισας τω λουτρω του υδατος εν ρηματι

27 ινα παραστηση αυτην εαυτω ενδοξον την εκκλησιαν μη εχουσαν σπιλον η ρυτιδα η τι των τοιουτων αλλ ινα η αγια και αμωμος

28 ουτως οφειλουσιν οι ανδρες αγαπαν τας εαυτων γυναικας ως τα εαυτων σωματα ο αγαπων την εαυτου γυναικα εαυτον αγαπα

29 ουδεις γαρ ποτε την εαυτου σαρκα εμισησεν αλλ εκτρεφει και θαλπει αυτην καθως και ο κυριος την εκκλησιαν

30 οτι μελη εσμεν του σωματος αυτου εκ της σαρκος αυτου και εκ των οστεων αυτου

31 αντι τουτου καταλειψει ανθρωπος τον πατερα αυτου και την μητερα και προσκολληθησεται προς την γυναικα αυτου και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν

32 το μυστηριον τουτο μεγα εστιν εγω δε λεγω εις χριστον και εις την εκκλησιαν''

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Βεβαίως και συνήθως όταν γίνεται λόγο για υποταγή με την έννοια της φροντίδας και προστασίας και της επίγνωσης - υπευθυνότητας από πλευράς του άντρα ότι κάθε πράξη του έχει αντίκτυπο σε όλα τα επίπεδα ως προς τη γυναίκα - και το αντίστροφο ισχύει - και ότι η γυναίκα δεν είναι μόνο σάρκα ή αντικείμενο, και όταν αφορά τη λειτουργικότητα και τον τρόπο σύνδεσης στη σχέση και όχι την αξία, τότε απορρίπτεται. 

Όταν αφορά κοσμικές επιταγές, διαστροφές ή παρεκκλίσεις που προωθούνται εντέχνως, παντοιοτρόπως, άμεσα και έμμεσα, συνειδητά και με υποσυνείδητα μηνύματα, επιμελώς και συστηματικώς εκεί γινόμαστε ανεκτικοί, μερικώς ή ολοκληρωτικώς δεκτικοί και ακόλουθοι.

Το πονηρό πνεύμα, ο διάβολος, δεν ενοχλείται από το κοσμικό πνεύμα το οποίο αξιοποιεί τα μέγιστα. Από τις θεραπευτικές οδηγίες του Θεού ενοχλείται γιατί γνωρίζει την ακατηχησία μας και την άρνησή μας να εμβαθύνουμε και να ερμηνεύσουμε και βιώσουμε ορθά και ολοκληρωμένα.

Δεν είναι ζήτημα κτήσης, είναι ζήτημα απόλυτης ένωσης, θεραπείας και ικανοποίησης των βαθύτερων αναγκών, αμοιβαίας ολοκλήρωσης και αλληλοβοήθειας αλλά και σταδιακής επιστροφής στην προπτωτική κατάσταση. Η Αγία Τριάδα είναι Ένα. Ένα θέλημα, Μια ενότητα. Δεν κάνει ο καθένας ό,τι θέλει και νομίζει

Ο Θεός δεν ζητάει να αφεθεί η γυναίκα στον άντρα απροϋπόθετα, απρόσεκτα και χωρίς διάκριση γιατί προϋπόθεση είναι η κεφαλή που θα είναι ο άντρας να πράττει τα του Θεού και όχι του κεφαλιού του ή ό,τι τον βολεύει με βάση το θέλημά του.

Πριν απομακρυνθεί ο άντρας από τη γυναίκα, και η γυναίκα από τον άντρα, κάτι που ξεκίνησε προ της πτώσεως ενώ βρίσκονταν ακόμη εντός του παραδείσου, ήταν ενωμένοι, μια ψυχή, ένα θέλημα σε 2 υποστάσεις. Δεν υπήρχαν μεταπτωτικές οδηγίες, ψυχολογίες, τάσεις, ανάγκες. Καθ'εικόνα και ομοίωση.

Άρα ο Θεός της Τάξεως και Αρμονίας που δεν άφησε το πλάσμα Του, μεταπτωτικά δίδει οδηγίες και δεν μπορεί να είναι άλλος Θεός με άλλο πνεύμα. Εμείς γίναμε διχασμένες προσωπικότητες με την αποστασία μας και την υπακοή στο θέλημά μας.

Ακόμα και μεταπτωτικά αποζητά την ενότητα και δίνει διέξοδο και δείχνει δρόμο επιστροφής μέσω του ορθοδόξου γάμου με σαφείς και συγκεκριμένες πρωτίστως πνευματικές προϋποθέσεις

Η γυναίκα δεν είναι ανεξάρτητη από τον άντρα στα μάτια του Κυρίου. Ούτε ο άντρας. Εκείνη επλάσθη από τον άντρα και εκείνος γεννάται από γυναίκα.

Οι άντρες συνοικούντες κατά γνώση. Δηλαδή να βλέπουν τη γυναίκα ως ψυχοσωματική οντότητα, άνθρωπο μα και κομμάτι τους. Να στέκονται υπεύθυνα στη σύνδεση μαζί της χωρίς να αποζητούν μόνο δικαιώματα μα και υποχρεώσεις. Να μάθουν την ιστορία της. τον χαρακτήρα, όσα την επηρεάζουν, όσα την διαμόρφωσαν και να τα λαμβάνουν υπόψη ώστε να την προστατεύουν ψυχή τε και σώματι.

Αυτό είναι τιμή για τη γυναίκα. Δηλαδή το να αγαπάται ολοκληρωμένα και ορθά.  Γιατί καλείται ο άντρας να την αγαπά με πνεύμα αυτοθυσίας και όπως τον εαυτό του. Κανένας δεν μισεί το ίδιο του σώμα λέει ο Άγιος Απόστολος Παύλος. 

Δεν υπάρχει πιο στενή σχέση από αυτή μεταξύ των συζύγων.

Πώς θα προστατεύσεις, θα νοιάζεσαι για κάποιον και θα διαχειριστείς δυσκολίες αν δεν θελήσεις και επιλέξεις να το γνωρίσεις μαζί με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του; Τί είδους νοιάξιμο θα είναι αυτό; Μάλλον τυπικό και επιφανειακό.

Το ''όλα έτοιμα'' (όχι μόνο ως στάση των γυναικών σε όλα αλλά και ως τρόπος μεγαλώματος που αποτελεί τη βάση) όχι μόνο θηλυκοποιεί τους άντρες αλλά τους κάνει και ανεύθυνους και μη ικανούς να ψάξουν να βρουν και να βιώσουν εκείνη την ανδρεία που χρειάζεται και έχει δοθεί για να παλεύεις να κατακτάς και να διατηρείς όσα είναι αληθινά πολύτιμα πέραν της ύλης.

Με το ''όλα έτοιμα ή όλα στο πιάτο'' ενεργοποιούνται μεν μέχρι ένα σημείο αλλά για το λάθος λόγο δε που δε θα τους πάει παρακάτω και δεν θα αποτελέσει την όντως βοήθεια στην ολοκλήρωσή τους και ωρίμανσή τους.

Δεν είναι μόνο η διευκόλυνση βοήθεια, κάποιες φορές είναι και το ξεβόλεμα.

Δυστυχώς πολλές γυναίκες προκειμένου να κρατήσουν έναν άντρα χρησιμοποιούν το σαρκικό κομμάτι γιατί σκέφτονται πως δεν δοθούν με ευκολία στις μέρες μας θα βρεθεί κάτι άλλο είναι πολύ οι πειρασμοί. Και πράγματι συμβαίνει έτσι. 

Γίναμε άνθρωποι - προϊόντα και αριθμοί και όχι πρόσωπα.

Όμως αυτή η πρακτική αφενός δεν είναι τιμητική και ασφαλής σε όλα τα επίπεδα - και περισσότερο για την πιο συναισθηματική εκ φύσεως γυναίκα - αφετέρου δεν γίνεται έτσι. Διότι πολύ απλά ο άντρας παίρνει αυτό που θέλει και έπειτα δύσκολα αλλάζει αν δε θελήσει από μόνος του και πριν από οτιδήποτε άλλο να κατανοήσει πώς λειτουργούν τα πράγματα και γιατί, αλλά και τις αμοιβαίες υποχρεώσεις και δικαιώματα εντός του γάμου

Έτσι η γυναίκα συχνά μένει με το ''θα χρησιμοποιήσω το σαρκικό και λίγο - λίγο θα τον φέρω στα μέτρα μου'' που ούτε αποδίδει, ούτε και είναι ορθή αντίληψη και δίκαιη για τον άντρα, ούτε θέτει στέρεες βάσεις, ούτε λύνει θέματα και φυσικά την πληγώνει όπως και να 'χει ακόμα και εάν έχει άμυνες ή το παίζει σκληρή που λέμε

Η έλξη είναι φυσιολογική, όμως η ερωτική μίξη δόθηκε μεταπτωτικά ως κάτι ευλογημένο εντός του γάμου και ιερό, κάτι που ενώνει μοναδικά σε όλα τα επίπεδα και έρχεται ως ολοκλήρωση της ψυχικής σύνδεσης, εμπιστοσύνης και αμοιβαίας αίσθησης ασφάλειας. Δεν υπάρχει στενότερη σύνδεση.

Έχει δοθεί για να δένονται και να δίνονται 2 άνθρωποι όλο και περισσότερο

Αλλιώς, και οι γυναίκες πληγώνονται και οι άντρες αποχαυνώνονται - αποκτηνώνονται και σε κάθε περίπτωση καταλήγουμε για ακόμα μια φορά να αντιστρέφουμε τη λειτουργία των πραγμάτων

Διακονώντας ο ένας τον άλλο εντός του γάμου ως όρισε ο Θεός ώστε να αλληλοβοηθιούνται και οι 2 εν τέλει μέσα από την διακριτότητα και ισοτιμία και το ισάξιο του φύλου τους και την ιδιαίτερη τους διακονία υπακούουν και υποτάσσονται στον Θεό

ο Θεός δεν μας έχει ζητήσει κάτι το οποίο είναι ανέφικτο. Ανέφικτο είναι το παραμικρό χωρίς τη χάρη Του. Δεν ζητάει κάτι που να μην είναι δικό Του ήθος και στο οποίο να μην έδωσε παράδειγμα.

Η θυληκοποίηση δεν έχει να κάνει με τον λεγόμενο σεξουαλικό προσανατολισμό για τον οποίο γίνεται λόγος όσο ποτέ άλλοτε στις μέρες μας, όχι τυχαία..

Και για να το πούμε και πιο απλά; Ποιός κυνηγάει αν δεν πεινάσει; Και το αναφέρω σχηματικά και όχι για το σαρκικό κομμάτι. Άσε λένε το παιδί να κλάψει και δώστου να φάει. Πρέπει να ζητήσεις για να λάβεις.

Ο Θεός μας έπλασε για να είμαστε ενεργοί και ξύπνιοι άνθρωποι. Δεν καλλιεργεί στον άνθρωπο πνεύμα παθητικότητας. Αλλά καθένας έχει τη δική του διακονία και η ενότητα στην οποία μας καλεί ο Θεός δεν καταργεί ούτε ισοπεδώνει τη διακριτότητα των φύλων αλλά μάλλον αποτελεί προυπόθεση της όντως αρμονικής συνύπαρξης και αλληλοσυμπλήρωσης.

Ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός υποτάσσεται στο θέλημα του Πατρός και στο ίδιο του το πλάσμα για να γίνει βοηθός και να το σώσει. Παύει να είναι και Θεός; παύει να στηλιτεύει τον φαρισαϊσμό; παύει να διδάσκει; παύει να δίνει το παράδειγμα; παύει να εφιστά την προσοχή; παύει να γίνεται διάκονος όλων; παύει να θεραπεύει; παύει να αγαπά; 

ή μάλλον μέσα από όλα αυτά Αγαπά; 

γιατί είναι η Αγάπη μα και η Αλήθεια.

ο Θεός δεν είναι Θεός της Βίας

έδωσε αυτεξούσιο και το σέβεται σε κάθε περίπτωση αλλά ως κατασκευαστής δίνει και προειδοποιήσεις για οτιδήποτε μας φθείρει και μας απομακρύνει από Εκείνον

παρεμβαίνει μόνο όταν οδηγούμαστε σε πλήρη απώλεια και αυτοκαταστροφή και μέχρι τελευταίας πνοής δίνει ευκαιρίες και μηνύματα μετανοίας προσωπικά στον καθένα αλλά και συλλογικά

ας επιλέξει ο καθένας προς ποιά κατεύθυνση θέλει να αγωνιστεί και να διορθωθεί!

η πρόγευση και ο αραβώνας της μελλούσης ζωής δύναται να ξεκινά από εδώ!

δόξα τω Θεώ για τους αγίους πατέρες που μας δίδαξαν και μας διδάσκουν και θα μας διδάσκουν αλλά και εξαιρέτως τον μακαριστό πνευματικό μας πατέρα και διδάσκαλο που αφιέρωσε τόσο πολύτιμο χρόνο προσωπικά και συλλογικά. Τα λόγια δεν ανταποκρίνονται επαρκώς, το βίωμα το φυλάμε μέσα μας. Από εκείνον τα μάθαμε όλα και συνεχίζει να μας διδάσκει.  Κάθε του κόπος ας του ανταποδίδεται αιωνίως από τον Κύριο μας.

Όλοι μας από κάπου ξεκινάμε, είθε να μην το ξεχνάμε παρά τις αδυναμίες και παραλείψεις μας! 

τι έχουμε δικό μας; τί δεν παραλάβαμε;

η ψυχή μας από το Θεό απευθείας

καλό αγώνα αδελφοί.

Χριστός Ανέστη !!!