moon

Κι αν είν' σκοτάδι οι καιροί

Έχε το νου φεγγάρι

Γεμάτο από φως Χριστού και τη δική Του Χάρη

Γίνε σαν δέντρο ολάνθιστο

Που στέκεται και ανθίζει

Τι κι αν νυχτώνει πια βαθιά, πάλι ευωδιά σκορπίζει

Ρίζες βαθιές και χρώματα είν'τα γνωρισματά του

στων εποχών την διαδοχή κρατάει το άρωμα του

Η γάτα είναι ήρεμη, τον ίσκιο απολαμβάνει

Γιατί η σελήνη βγάνει φως που ο νους σου δεν το βάνει

Βγάζει και ζεστή από αυτή
που γεμίζει η καρδιά σου

 γιατί ο Χριστός είναι παντού, γύρω σου και κοντά σου

Γίνε σαν δέντρο με σκιά παχιά 

νύχτα και μέρα

φεγγάρι ολόγιομο, ψηλά ...

 στου σκοταδιού την ξέρα

                                                          :)