Αυτοκριτική: προϊόν ατομικής & μαζικής Ωρίμανσης

Νεκτάριος Δαπέργολας / Μπροστά στήν ἑπόμενη μέρα (τώρα πού μᾶς τελείωσε ἡ «σωστή πλευρά τῆς Ἱστορίας»)… https://tasthyras.wordpress.com/2025/02/27/μπροστά-στήν-ἑπόμενη-μέρα-τώρα-πού-μᾶ/#more-110615

*ως αντίδοτο στην αδράνεια σε όλα τα επίπεδα / αντί για το ''καταφύγιο'' της θυματοποίησης, αυτολύπησης και αυτοδικαίωσης ενίοτε 

είθε κάθε δοκιμασία που αξίως χρειάζεται να βιώσουμε και θα βιώσουμε να μας δώσει πίσω την προοπτική της όντως εν Χριστώ αναγέννησης του έθνους και της διαχρονικής ελληνορθόδοξης παράδοσης μας, ένας πλούτος που κομπλεξικά πετάξαμε πριν καν γνωρίσουμε και βιώσουμε ορθά

το κόμπλεξ ανωτερότητας - κατωτερότητας δημιουργεί εύφορο έδαφος σε συγκρητισμούς και πάσης φύσεως ''πρόοδο'' του πουθενά

η άλωση έχει λάβει χώρα σε όλα τα επίπεδα

και δεν ήρθε ουρανοκατέβατη αλλά με δικές μας συγκαταθέσεις σε πάθη και δέλεαρ που διαμόρφωσαν χαρακτήρα, ενέργειες, επιλογές, τρόπο ζωής 

για πόσο μπορεί να πατάει ο καθένας σε 2 βάρκες;

η φιλαργυρία και η κοσμική φιλοδοξία - κενοδοξία προδίδουν την Αλήθεια εντός και εκτός εκκλησίας ανέκαθεν

ας αναλογιστούμε κάθε έγκλημα πόσο βαθιές ρίζες έχει και ας αγωνιστούμε να επανακτήσουμε κάθετι αληθινά και ουσιωδώς πολύτιμο που χάσαμε 

μπρος στην αποχαύνωση από τις αναθυμιάσεις των παθών και τη στάχτη των αμαρτιών μας εντός και εκτός των οίκων μας και του μεγαλύτερου σπιτιού μας που λέγεται πατρίδα

το έγκλημα - θυσία των Τεμπών είναι μια μικρογραφία του τρένου που λέγεται Ελλάδα, μαζί και οι αιτίες - πλοκάμια που οδήγησαν σε αυτό