αναπόφευκτος αρμαγεδώνας λύπης
κατέπληξε την καρδιά μου καθώς περίμενα επιτέλους μια πραγματικά σημαντική είδηση να βρεθεί στον δρόμο μου και να μην είναι επανάληψη και αναπαραγωγή των ίδιων μήτε προέκτασή τους
και ιδού! και λίγα λέει!
η κα Μακρή βέβαια περνάει μηνύματα με αυτό τον τρόπο σοβαρότερα του ζητήματος των 2 σπασμένων νυχιών που έδωσαν την αφορμή ή του αισθητικού κομματιού που υπάρχει πέραν των ατυχημάτων στα νύχια
είναι σοβαρό το θέμα. Το εννοώ.
αλλά - δεν - θα ήθελα να το βαρύνω περισσότερο λέγοντας ότι ο Θεός τα πάντα εν σοφία εποίησε και εμείς τα πάντα εν αποστασία καταστρέφουμε και ότι το βάψιμο προσώπου και νυχιών δεν υπάρχει πουθενά γραμμένο και ορισμένο ως αναγκαίο, απαραίτητο ή γυναικείο προνόμιο - χαρακτηριστικό.
Όμως και πάλι δεν θα ήθελα να σας συγχύσει το vibe φονταμενταλισμού όπως λέγεται για οτιδήποτε αφορά την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη και δεν περιέχει ανθρώπινη παρέμβαση, ερμηνεία, μεταρρύθμιση και κατα βάθος μερικώς ή ολικώς απόπειρα διόρθωσης του Θεού
κρίμα που δεν έπλασε τη γυναίκα με κόκκινο νύχι και χείλη! αλλά είναι Και τα δυο φύλα εξίσου φυσικά και άβαφα. :)
το ροδαλό μαγλάκι που λένε και στο χωριό μου δεν είναι αρκετό χωρίς μια ενίσχυση από este lauder ρούζ βρε αδελφέ!
το πρόβλημα βέβαια δεν είναι μόνο ότι ταυτίζουμε την ακρίβεια - ως προϋπόθεση του σε βάθος και ουσιαστικού βιώματος της Πίστης - με την έλλειψη επιείκειας όπως θα έλεγε κάποιος αλλά και διάκρισης κατα πρόσωπο, το κύριο πρόβλημα θαρρώ ταπεινά πως είναι το σαράκι που σπέρνει ο διάβολος στο μυαλό του ανθρώπου με λογισμούς, στους άντρες αλλά και στις γυναίκες - λίγο ως πολύ περισσότερο που έχουν έμφυτη την φιλαρέσκεια στην πλειοψηφία των περιπτώσεων - ότι δεν είναι αρκετοί - ες και όμορφοι - ες και μοναδικοί έτσι όπως είναι και αρχίζουν διάφορα τρυπάκια και συνήθειες! που μπορεί να φτάσουν σε σημείο εσωτερικής και εξωτερικής παραμορφώσεως!
το καθ'οικονομία υπάρχει ως συγκατάβαση για να ενισχυθεί κάποιος στον αγώνα και να ξεπερνά θέματα ώστε να δυναμώσει, όχι για να τα διαιωνίζει και να επαναπαύεται!
μα δικό μου είναι το σώμα λένε άνθρωποι εκτός εκκλησίας αλλά και εντός ενίοτε (γιατί μάλλον αγνοούν τις οδηγίες χρήσης που οδηγούν σε κάθαρση και ανύψωση του και όχι σε κατάχρηση του και εθισμούς - υποκατάστατα)
και εκεί έρχεσαι να πεις ότι ακόμα και έτσι με αυτή τη νοοτροπία, ακόμα και εάν το παραμορφώσεις, ακόμα και εάν το τροποποιήσεις, ακόμα και εάν το κακομεταχειριστείς ή προβείς σε κατάχρησή του, και πάλι το ψυχικό πρόβλημα και ανασφάλεια ή η αίσθηση ανεπάρκειας ή κενού και η σύγκριση που καλλιεργείται στους ανθρώπους παντοιοτρόπως μπορεί να παραμένει! ως και να βαθαίνει!
διότι η ψυχή δεν έχει προδιαγραφές ώστε να ανθίζει και να γεμίζει μόνο με τη σάρκα και την ύλη και σε όσα αυτά δύνανται να μεταφράζονται!
κάθε θέμα δύναται να έχει προεκτάσεις! και ας φαίνεται ή ας είναι για αρχή το πιο απλό!
και κάποια στιγμή βρισκόμαστε να λέμε μεταξύ απλών και συνθετων ''πώς φτάσαμε ως εδώ'';
και έχεις έναν Θεό, τον ίδιο το μόνο αληθινό Άγιο Τριαδικό Θεό να σου δίδει εξ άκρας συλλήψεως ψυχή, να σε βλέπει μοναδικό και ανεπανάληπτο, να σου δίδει χαρίσματα γιατί θέλει να δοξάσει τον άνθρωπο και να τον αναμορφώσει καθώς τον προορίζει να γίνει κατά χάριν θεός δηλαδή απόλυτα ενωμένος μαζί Του. Δίδει κάτι μοναδικό εσωτερικά και εξωτερικά, ένα δικό του στίγμα σε κάθε άνθρωπο, αυτό το κάτι, που καθώς καλλιεργεί κάποιος τα χαρίσματα του βιώνει μοναδικά και αυτά τα ίδια αλλά και όσα προσφέρει μέσα από αυτά!
και όμως και αυτό το κάτι πολεμά ο διάβολος. Να χαθεί, να ξεχαστεί, να αποδομηθεί.
Διότι δεν θέλει πρόσωπα, θέλει ανθρώπους copy paste και αριθμούς! και της κυριολεκτικής αριθμοποίησης προηγείται η ομογενοποίηση! οπότε το μόνο που απομένει υπό αυτό το πρίσμα είναι να περιμένεις να σε κάνει μοναδικό -και - ένας αριθμός αγνοώντας ή έχοντας χάσει την αίσθηση και βίωμα και πίστη ότι ο άνθρωπος δύναται να είναι πολλά περισσότερα από έναν αναγνωριστικό, ''μοναδικό'' αριθμό!
η σταδιακή αποκτήνωση του ανθρώπου βέβαια και η λατρεία της σαρκός, στην όποια διαβάθμιση και άμεση ή έμμεση έκφρασή της, αποτελεί την 'αισθητική' κάποιων που έχουν αντιληφθεί ότι ο άνθρωπος υπό αυτές τις συνθήκες (και αλλοίωση) είναι πιο εύκολα διαχειρίσιμος και άρα τους συμφέρει!
τι σας λέω τώρα βραδιάτικο!
να με συγχωράτε ενώ διανύουμε καιρούς ουσιαστικής προόδου και πνευματικής ανόδου! ίσως να το βάρυνα! αλλά καμιά φορά χρειάζεται να αντικρύσεις και να σηκώσεις το βάρος των επιλογών σου από το πιο μικρό ως το πιο μεγάλο για να θελήσεις να πάρεις μπρος και να ελευθερωθείς από αυτό!
έχει μια καλή νυχού και οφείλω να ομολογήσω πως το γνωρίζω! αρκεί να σας είναι ανεκτό ότι βρίσκεται στα Δυτικά Προάστια!
καλή δύναμη ολόψυχα, όλα καλά θα πάνε, θα βρεθεί άκρη.