ακριβώς. για χθες, σήμερα & αύριο
προσωπικά επανέρχομαι και θα επανέρχομαι γιατί αυτό το μήνυμα ήλθε εγκαίρως, έχει προεκτάσεις και ό,τι κι αν γίνει πια, αντικατοπτρίζει όσα αφορούν την Ελλάδα και οφείλει να λαμβάνει υπόψη, ως τους πιο άμεσους και ρεαλιστικούς παράγοντες
Ο George Papadopoulos υποστηρίζει
«Η σημερινή ελληνική ηγεσία δεν κατάφερε να αδράξει τη στιγμή.
Η Ελλάδα θα μπορούσε να διαδραματίσει βασικό ρόλο συνομιλητή μεταξύ ΗΠΑ-Ρωσίας, ως ορθόδοξης χώρας, και μιας χώρας με ιστορικούς δεσμούς και με τα δύο έθνη, όπως συμβαίνει μεταξύ των αραβικών εθνών και του Ισραήλ.
Αποφάσισε να συμβιβαστεί με το ΝΑΤΟ.
Ενώ ο ιστορικός αντίπαλος της Ελλάδας, η Τουρκία, ανέλαβε τον ρόλο του μεσολαβητή και διεύρυνε το αποτύπωμά της.
Στο εσωτερικό, ο πόλεμος κατά της εκκλησίας ήταν εξαιρετικά αντιδημοφιλής, όπως και η πολεμική υποστήριξη προς την Ουκρανία.
Το μέλλον της Ελλάδας είναι υπέρ της ορθόδοξης πίστης, μεσολαβητής μεταξύ ανατολής και δύσης, όπως ήταν ιστορικά, και πυλώνας σταθερότητας σε μια κατά τα άλλα ασταθή περιοχή.
Για να συμβεί αυτό υπάρχει μόνο μια λύση».
* * *
πόσο πιο υγιές, μετρημένο, δημοκρατικό, ισορροπημένο
αυτή η κυβέρνηση έχει ήδη αποδείξει με αυτά που έγιναν και που αναπόφευκτα θα γίνουν ότι Δεν κατάφερε να γίνει πυλώνας ισορροπίας και διάκρισης του πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να γίνει η κάθε κίνηση για εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο
Ναι κακά τα ψέματα, η Τουρκία εξοπλίζεται και έναντι της Ελλάδας, και σε σχέση με την Ελλάδα και με βάση τα οράματά της στην ευρύτερη περιοχή.
Αυτό μοιάζει να μην προβληματίζει με διεισδυτική ματιά και όχι με βάση το πρόσκαιρο συμφέρον ευρωπαϊκούς - πολιτισμένους όπως θεωρούνται συμμάχους οι οποίοι δεν ενδιαφέρονται καν να θέσουν ρήτρες στον εξοπλισμό της Τουρκίας σε σχέση με την Ελλάδα ως αντιστάθμισμα αλλά και προϋπόθεση της αρμονικής συνύπαρξης αλλά και συνολικής διεύρυνσης διαμέσου Και της Ελλάδος της εξωτερικής πολιτικής της Ευρώπης ; ( της οποίας υποτίθεται ότι είναι στις προτεραιότητές και αυτό πέραν της ασφαλείας αφού το να πλήττεται μια ευρωπαϊκή χώρα είναι αναμενόμενο ότι πυροδοτεί εξελίξεις και επηρεάζει και την ευρωπαϊκή κατάσταση και δεδομένα )
Από την άλλη ο καθένας οφείλει να μετρά σταθερά και ρεαλιστικά τις δυνάμεις του και όχι να τροφοδοτεί καταστάσεις από τις οποίες περισσότερη είναι η ζημιά παρά το όφελος
Αν θέλει η Τουρκία να χρησιμοποιηθεί στον πόλεμο της Ουκρανίας όπως ήδη έχει γίνει δικαίωμα της.
Αν θέλει μια οποιαδήποτε μεγαλύτερη χώρα με περισσότερες δυνάμεις να συνεχίζει ένα πόλεμο δικαίωμά της αν και εφόσον αναλαμβάνει την ευθύνη και θεωρεί ότι έχει όφελος και ότι δεν θα γυρίσει μπούμερανγκ.
Και της Ελλάδος δικαίωμα όμως, λόγω θέσεως την οποία οφείλει να προτάσσει και να λαμβάνει υπόψη απαρέγκλιτα αλλά και λόγω μεγέθους δυνάμεων, να μην αφοπλίζεται αφενός εν μέσω διαχρονικών απειλών και αστάθειας μα όχι εχθρικών προθέσεων
Το άνοιγμα της Τουρκίας στην Ευρώπη θα μπορούσε να γίνει ανεξάρτητα από την Ελλάδα εάν υπήρχαν αντισταθμιστικοί παράγοντες σε επίπεδο αμυντικών εξοπλισμών ως προς τις διμερείς σχέσεις και ως έμπρακτη απόδειξη των ειρηνικών και όχι αδιάκοπων επεκτακτικών προθέσεων και αξιώσεων.
Αυτό δεν θα εμπόδιζε την ανάπτυξη της Τουρκίας σε οικονομικό επίπεδο και την ανάπτυξη αμυντικής βιομηχανίας και εξοπλισμού άλλων χωρών.
Αυτή η κυβέρνηση αγνόησε συστηματικά και επικίνδυνα όχι μόνο τις δυνάμεις της Ελλάδος - σε κάθε περίπτωση και ρεαλιστικά εν δυνάμει περίπτωση - αλλά και την γεωπολιτική Θέση της Ελλάδος σε συνάρτηση με όλα τα παραπάνω και η οποία στέκεται υπεραρκετή ώστε να της δίνει το δικαίωμα διαφοροποίησης σε κάποια σημεία της ευρωπαϊκής πολιτικής, αν θέλουμε εγχωρίως και συνολικά να αποφεύγουμε και να προλαμβάνουμε καταστάσεις
ωραία να βγαίνουν πρόσκαιρα λεφτά από εξοπλισμούς αλλά πιο ωραίο και πιο σταθερή βάση να μπορείς να διαδραματίζεις ρόλο μεταξύ δυνάμεων και ηπείρων χωρίς να αφοπλίζεσαι, χωρίς να εμποδίζεις την οικονομική ανάπτυξη και διηπειρωτικές συνεργασίες και δρώντας με τρόπο που να αντικατοπτρίζει και να μην διαγράφει την εθνική ευθύνη που αναλογεί σε κάθε έθνος ανάλογα με τις δυνάμεις του τις οποίες οφείλει να αναλογίζεται και να μετρά πριν από οτιδήποτε άλλο
αλλιώς δεν μπορεί να καταλήξει να συνεισφέρει ουσιωδώς εντός και εκτός χώρας
και αναπόφευκτα τροφοδοτείται φαύλος κύκλος ενός ντόμινο συνεξαρτήσεων
η συνεξάρτηση δεν θα γίνει ποτέ συνεργασία ή συμμαχία ουσιωδώς παρά μόνο επικοινωνιακά
γιατί είναι σταδιακή αυτοκαταστροφή
όλα αυτά βέβαια που είναι πιο γενικά αν προσαρμοστούν στις εκάστοτε συνθήκες δύναται να γίνει εξατομικευμένη ανάγνωση, και με την παράλληλη προϋπόθεση ότι υπάρχει υγιής βάση και όχι πρόθεση αποδόμησης των πάντων για πολλούς και διάφορους λόγους σε κάθε επίπεδο και τομέα ...
και επειδή από την πρόθεση ξεκινάς και σκιαγραφείς τα βήματα σου πιο συγκεκριμένα
- με βάση το σύντομο μα απολύτως περιεκτικό μήνυμα του κ. Παπαδόπουλου, τί από αυτά αξιοποίησε αυτή η κυβέρνηση;
διατήρησε μετρημένη στάση με διορατικότητα ώστε να μπορεί εύλογα να αξιώνει τον ρόλο διαμεσολαβητή με βάση τη γεωπολιτική της θέση και ταυτότητα ενώ καταλήγουν να χάνουν όλα τα κράτη μέλη έθνη της ευρωπαϊκής ένωσης λιγότερο ή περισσότερο πολύτιμα χρήματα από αυτό τον πόλεμο Ουκρανίας - Ρωσίας, μεγαλύτερες χώρες και δυνάμεις αποδυναμώνονται και ως αντιστάθμισμα καταφεύγουν σε ενέργειες που δύνανται να παγιδεύουν και να πολώνουν την ΕΕ και όχι μόνο...;
* * *
και τέλος, ήθελα σαν απλή ελληνίδα πολίτης να ρωτήσω εκείνη τη μερίδα του εγχωρίου Τύπου που πλένει και ξεπλένει
πόσο ηθικό και αυθεντικό και πολιτικά ηθικό είναι να χαιρόμαστε με θετικές κινήσεις που γίνονται όταν όλως τυχαίως λαμβάνει χώρα μια κατακραυγή και αφού έχουν γίνει κινήσεις αποδυνάμωσης
από ανθρώπους που προηγουμένως διέλυσαν τόσα και τόσα;
δηλαδή είναι οι μόνοι που έχουν μυαλό ή μπορούν να τα πράξουν με εθνική συνείδηση;
και πείτε αν έπαιρνε κάποιος την πιο ακραία εκδοχή ότι φτάσαμε στο έσχατο σημείο που δεν απέμεινε κανείς, και πάλι θα τους εμπιστευόσαστε;
δεν υπάρχουν άλλοι που προτίθενται να ενισχύσουν την οικογένεια για παράδειγμα δίνοντας κίνητρα;
δηλαδή για παράδειγμα πρώτα λαμβάνονται μέτρα προς ερήμωση, βιώνουμε αντικατάσταση πληθυσμών, ενίσχυση κοινοτήτων με προθέσεις επεκτατισμού, αλυτρωτισμού, δικαιωματισμού με λογικοφανείς αφορμές και ξαφνικά ξύπνησαν και κινούνται προς το εθνικό συμφέρον και πατριωτικά
πώς γίνεται να αφαιρείς κίνητρα και μετά να τα δίνεις;
υπάρχει πατριωτικός διεθνισμός; εμπράκτως και όχι θεωρητικά;
δεν βλέπετε πόσο ' create the problem, sell the solution' είναι η πολιτική τους ;